Zasiłek pielęgnacyjny to istotne świadczenie rodzinne, które ma na celu wsparcie osób niepełnosprawnych oraz osób starszych wymagających opieki. Stanowi realną pomoc finansową w pokrywaniu kosztów związanych z codzienną pielęgnacją, rehabilitacją, lekami oraz wsparciem w codziennych czynnościach.
Kto może otrzymać zasiłek pielęgnacyjny w 2025 roku?
Prawo do zasiłku pielęgnacyjnego mają trzy główne grupy osób:
- osoby niepełnosprawne, które ukończyły 16 lat i posiadają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- osoby, które ukończyły 75. rok życia (świadczenie przyznawane automatycznie na podstawie wieku),
- dzieci do ukończenia 16. roku życia, z orzeczoną niepełnosprawnością wskazującą na potrzebę stałej lub długotrwałej opieki.
W każdym przypadku wymagane jest posiadanie odpowiedniego orzeczenia o niepełnosprawności lub osiągnięcie wymaganego wieku.
Wysokość zasiłku pielęgnacyjnego w 2025 roku
Zgodnie z oficjalnymi danymi Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, wysokość zasiłku pielęgnacyjnego w 2025 roku wynosi 215,84 zł miesięcznie. Kwota ta jest stała, nie zależy od dochodów rodziny i jest zwolniona z podatku dochodowego oraz nie podlega egzekucji komorniczej.
Jak skutecznie ubiegać się o zasiłek pielęgnacyjny?
Aby otrzymać zasiłek pielęgnacyjny, należy złożyć wniosek w urzędzie gminy lub miejskim ośrodku pomocy społecznej. Można to zrobić osobiście, za pośrednictwem poczty lub online poprzez platformę ePUAP, posiadając profil zaufany.
Do wniosku należy dołączyć niezbędne dokumenty:
- aktualne orzeczenie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności,
- dokument tożsamości osoby ubiegającej się o świadczenie,
- w przypadku dzieci – dokumenty tożsamości opiekunów prawnych.
Kiedy zasiłek pielęgnacyjny nie będzie przyznany?
Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobom, które już pobierają dodatek pielęgnacyjny wypłacany przez ZUS wraz z rentą lub emeryturą. Ponadto świładczenie nie zostanie przyznane osobom zamieszkałym na stałe poza Polską oraz tym, które przebywają w placówkach zapewniających całodobową opiekę finansowaną ze środków publicznych.
Różnica między zasiłkiem pielęgnacyjnym a dodatkiem pielęgnacyjnym
Istotne jest również rozróżnienie zasiłku pielęgnacyjnego od dodatku pielęgnacyjnego. Zasiłek pielęgnacyjny jest świadczeniem rodzinnym przyznawanym przez urzędy gmin lub ośrodki pomocy społecznej, natomiast dodatek pielęgnacyjny wypłaca ZUS osobom uprawnionym do emerytury lub renty wymagającym stałej opieki innych osób. Od 1 marca 2025 roku dodatek pielęgnacyjny wynosi 348,22 zł miesięcznie.
Osoby kwalifikujące się do obu świadczeń muszą wybrać jedno z nich, gdyż przepisy uniemożliwiają ich jednoczesne pobieranie.
Dodatek pielęgnacyjny | Zasiłek pielęgnacyjny |
Dodatek do emerytury lub renty | Świadczenie rodzinne, niezależne od pobierania innych świadczeń |
Wypłacany przez ZUS | Wypłacany przez gminę (wójta, burmistrza, prezydenta) |
Przysługuje osobom całkowicie niezdolnym do pracy i samodzielnej egzystencji oraz tym, które ukończyły 75 lat | Przysługuje osobom niepełnosprawnym i seniorom |
Na wniosek lub z urzędu, jeśli uprawniona osoba ukończyła 75 r.ż. | Wyłącznie na wniosek |
Nie przysługuje osobom pobierającym zasiłek pielęgnacyjny i osobom nieuprawnionym do pobierania emerytury lub renty | Nie przysługuje uprawnionym do dodatku pielęgnacyjnego. W przypadku pobierania obydwu świadczeń jednocześnie, zaistnieje konieczność zwrotu zasiłku pielęgnacyjnego za ten okres wraz z odsetkami |
348,22 zł lub 495,11 zł miesięcznie (dla inwalidy wojennego, który jest całkowicie niezdolny do pracy i samotnej egzystencji) | 215,84 zł miesięcznie |
Społeczne znaczenie zasiłku pielęgnacyjnego
Zasiłek pielęgnacyjny spełnia istotną rolę społeczną, zapewniając częściowe pokrycie kosztów związanych z leczeniem, rehabilitacją oraz codzienną opieką osób starszych i niepełnosprawnych. Choć kwota świadczenia nie jest wysoka, pomaga znacząco osobom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, ułatwiając im codzienne funkcjonowanie.
Zasiłek pielęgnacyjny – realna pomoc w trudnych sytuacjach
Zasiłek pielęgnacyjny, mimo relatywnie niskiej kwoty, stanowi realne wsparcie dla osób starszych i niepełnosprawnych. Pozwala on na częściowe odciążenie budżetów domowych, zapewniając choćby minimalną niezależność finansową osobom, które z racji wieku lub stanu zdrowia wymagają szczególnej opieki. Dzięki temu świadczeniu wielu Polaków zyskuje możliwość bardziej komfortowego i godnego życia.